شاید مردم های مقدماتی فراش های مجللی نداشته اند؛ اما می توانستند جایی دنج و آرام را برای رویا بسازند. بقایای بوسیله دست آمده از بستر انسان های کهن، هوشمندی آن ها را ثابت می کنند. باستان شناسان در غار بوردر آفریقای جنوبی، شواهدی از بسترهای علفی و مرده آدم های کهن را کشف کردند که قدمت آن ها بوسیله ۲۰۰ هزاره سال پیش بازمی گردند. این در حالی است که اکتشافات قبلی بسترسازی گیاهی به صدهزار سال پیش بازمی گردند. این بسترها روی لایه هایی از خاکستر ساخته می شدند تا از مزاحمت جانوران ناتو مانع شوند.
لین والدلی، باستان شناس دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی می گوید: «قراردادن بستر علفی روی لایه ای از خاکستر، اسلوب عمدی بوده است. انسان های اولیه با این کار نه تنها عایقی مناسب برای بستر خود می ساختند؛ بلکه از دخول جانداران متقلب هم جلوگیری می کردند.»
معلوم است شناسایی مواد اولیه ی بسترها پس از ۲۰۰ هزار سال حکم محظور است. مواد زیستی بوسیله نرم کردن زمان از بین می روند؛ به همین دلیل، سوابق به مشت آمده از نحو های بسترسازی انسان های اولیه پراکنده هستند. با این حال، باستان شناسان قاهر شدند در اعماق رسوبات غار بوردر بقایای تشک های علفی را تو محیط زندگی انسان های اولیه روشن کنند.
بقایا از سرنوشت پشت غار، یعنی گرم ترین و زنهار ترین نقطه، به دست آمدند. به عقیده ی باستان شناسان، فداکار بسترها احتمالا به برهان خشک شدن دچار آتش سوزی شده اند؛ اما این اتفاق به ندرت رخ داده است. پژوهشگران با مصرف از طیف سنجی FTIR و اسکن میکروسکوپی الکترونی (SEM) و تحلیل گیاه سنگ ها مواد گیاهان بسترها را دقیق وارسی کردند. برابر انتزاع های گیاه سنگی، کاه های به حکم رفته در بسترها از زیرخانواده ی Panicoideae بودند.
بااین همگی علف، تنها کشف پژوهشگران نبود و آنان مظفر شدند لایه ا ی خاکستری همچنین بیابند که بوسیله صورت حشره کشی طبیعی عمل می کرد. این لایه ی خاکستری متد تنفسی حشرات را مسدود می کرد و اسکلت خارجی آن ها را می خراشید و درنهایت آن ها را خشک می کرد. علاوه بر این، کافوری که امروزه در آفریقای جنوبی بخاطر تخلیه حشرات به فقره می رود، درون این بسترها پیدا شد. والدلی اعتقاد دارد:گاهی اوقات لایه ی خاکستری بستر ترکیبی از بقایای کاه های قدیمی خیس است که برای پاک سازی غار و از بین بردن آفت ها سوزانده شده اند. در برخی نقاط دیگر، از خاکستر چوب بوسیله نشانی سطحی نظیف بخاطر لایه ی بستر استفاده شده است.
یافته های مذکور با باستانی ترین بسترهای شناخته شده تو پناهگاه سنگی سیدوبوی آفریقای جنوبی منطبق هستند که قدمت آن ها به ۷۷ هزار سال پیش بازمی گردد. انسان های اولیه از گیاهان معطر با تاثیر حشره کش نیز استفاده کردند و بسترها پر از تراشه های سنگی بودند. به عقیده ی پژوهشگران، احتمالا ساکنان غار از بسترهای خود بوسیله عنوان فضای فرمان هم استعمال می کردند.
شواهد دیگر ذره های کوچکی بوسیله طعم جزیی نارنجی و قزل بودند. اگرچه این ذرات از دیواره های غار افت می کنند، معمولا زاویه دار هستند. باوجوداین، ذرات بسترها گرد شده بودند و این مدال می دهد اشیاء را برای آماده سازی بستر خود تغییر می دادند.مقاله های مرتبط:۱۰ راز حل نشده در مورد مردم های اولیهبر آخرین نئاندرتال ها چه گذشت؟
طبق بسترهای فسیلی می توان مولود گرفت که انسان های مقدماتی از رنگ جزیی زرد اخرایی (اکر) برای نظام استعمال می کردند، خانه های خود را اطراف آتشدان می ساختند، با نیکوترین نقاط خواب آشنا بودند و گاهی نیز از بسترهای خود بوسیله عنوان میز فقره استفاده می کردند. یافته های ذکرشده نه عزب اطلاعاتی از روال ی عمر پیشینیان را می دهند؛ بلکه پیچش اجتماعی و رفتاری آن ها را هم ثابت می کنند. والدلی درپایان می گوید:برابر پژوهش های مربوط به ۲۰۰ هزاره سال گذشته، مردم می توانستند آتش تولید کنند و از آتش و خاکستر و گیاهان طبی نیز برای ابداع پناهگاهی تمیز و بدون آفت استفاده می کردند. این روش ها مزایای صلح و صفا را برای این تمدن ها بوسیله پشت داشت و برهان بقای آن ها بودند.
بیشتر بخوانید:۱۰ راز نامکشوف بزرگ بینش فیزیکباتری های بدون کبالت برای زمین مفید هستندکشف آثاری از جدی ناشناخته در ژنوم برخی از انسان های امروزیاستفاده موفقیت آمیز از روش تصحیح ژن کریسپر تو ماهی مرکبانسان چه زمانی نحوه کاربرد از آتش را کشف کرد؟
لین والدلی، باستان شناس دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی می گوید: «قراردادن بستر علفی روی لایه ای از خاکستر، اسلوب عمدی بوده است. انسان های اولیه با این کار نه تنها عایقی مناسب برای بستر خود می ساختند؛ بلکه از دخول جانداران متقلب هم جلوگیری می کردند.»
معلوم است شناسایی مواد اولیه ی بسترها پس از ۲۰۰ هزار سال حکم محظور است. مواد زیستی بوسیله نرم کردن زمان از بین می روند؛ به همین دلیل، سوابق به مشت آمده از نحو های بسترسازی انسان های اولیه پراکنده هستند. با این حال، باستان شناسان قاهر شدند در اعماق رسوبات غار بوردر بقایای تشک های علفی را تو محیط زندگی انسان های اولیه روشن کنند.
بقایا از سرنوشت پشت غار، یعنی گرم ترین و زنهار ترین نقطه، به دست آمدند. به عقیده ی باستان شناسان، فداکار بسترها احتمالا به برهان خشک شدن دچار آتش سوزی شده اند؛ اما این اتفاق به ندرت رخ داده است. پژوهشگران با مصرف از طیف سنجی FTIR و اسکن میکروسکوپی الکترونی (SEM) و تحلیل گیاه سنگ ها مواد گیاهان بسترها را دقیق وارسی کردند. برابر انتزاع های گیاه سنگی، کاه های به حکم رفته در بسترها از زیرخانواده ی Panicoideae بودند.
بااین همگی علف، تنها کشف پژوهشگران نبود و آنان مظفر شدند لایه ا ی خاکستری همچنین بیابند که بوسیله صورت حشره کشی طبیعی عمل می کرد. این لایه ی خاکستری متد تنفسی حشرات را مسدود می کرد و اسکلت خارجی آن ها را می خراشید و درنهایت آن ها را خشک می کرد. علاوه بر این، کافوری که امروزه در آفریقای جنوبی بخاطر تخلیه حشرات به فقره می رود، درون این بسترها پیدا شد. والدلی اعتقاد دارد:گاهی اوقات لایه ی خاکستری بستر ترکیبی از بقایای کاه های قدیمی خیس است که برای پاک سازی غار و از بین بردن آفت ها سوزانده شده اند. در برخی نقاط دیگر، از خاکستر چوب بوسیله نشانی سطحی نظیف بخاطر لایه ی بستر استفاده شده است.
یافته های مذکور با باستانی ترین بسترهای شناخته شده تو پناهگاه سنگی سیدوبوی آفریقای جنوبی منطبق هستند که قدمت آن ها به ۷۷ هزار سال پیش بازمی گردد. انسان های اولیه از گیاهان معطر با تاثیر حشره کش نیز استفاده کردند و بسترها پر از تراشه های سنگی بودند. به عقیده ی پژوهشگران، احتمالا ساکنان غار از بسترهای خود بوسیله عنوان فضای فرمان هم استعمال می کردند.
شواهد دیگر ذره های کوچکی بوسیله طعم جزیی نارنجی و قزل بودند. اگرچه این ذرات از دیواره های غار افت می کنند، معمولا زاویه دار هستند. باوجوداین، ذرات بسترها گرد شده بودند و این مدال می دهد اشیاء را برای آماده سازی بستر خود تغییر می دادند.مقاله های مرتبط:۱۰ راز حل نشده در مورد مردم های اولیهبر آخرین نئاندرتال ها چه گذشت؟
طبق بسترهای فسیلی می توان مولود گرفت که انسان های مقدماتی از رنگ جزیی زرد اخرایی (اکر) برای نظام استعمال می کردند، خانه های خود را اطراف آتشدان می ساختند، با نیکوترین نقاط خواب آشنا بودند و گاهی نیز از بسترهای خود بوسیله عنوان میز فقره استفاده می کردند. یافته های ذکرشده نه عزب اطلاعاتی از روال ی عمر پیشینیان را می دهند؛ بلکه پیچش اجتماعی و رفتاری آن ها را هم ثابت می کنند. والدلی درپایان می گوید:برابر پژوهش های مربوط به ۲۰۰ هزاره سال گذشته، مردم می توانستند آتش تولید کنند و از آتش و خاکستر و گیاهان طبی نیز برای ابداع پناهگاهی تمیز و بدون آفت استفاده می کردند. این روش ها مزایای صلح و صفا را برای این تمدن ها بوسیله پشت داشت و برهان بقای آن ها بودند.
بیشتر بخوانید:۱۰ راز نامکشوف بزرگ بینش فیزیکباتری های بدون کبالت برای زمین مفید هستندکشف آثاری از جدی ناشناخته در ژنوم برخی از انسان های امروزیاستفاده موفقیت آمیز از روش تصحیح ژن کریسپر تو ماهی مرکبانسان چه زمانی نحوه کاربرد از آتش را کشف کرد؟